Charakterystyka poziomów intensywności problemu społecznego.
Zgodnie z założeniami projektu ten problem można rozważać również w kategoriach nasilenia jego występowania:
Poziom niski (1)
Osoba wymagająca niewielkiego, okresowego wsparcia w wybranych czynnościach wykraczających poza podstawowe aktywności dnia codziennego, lub terapii/rehabilitacji w niewielkim wymiarze czasowym. Może samodzielnie, bądź z niewielkim wsparciem .
Poziom średni (2)
Osoba wymagająca codziennego wsparcia w miejscu zamieszkania w
postaci usług opiekuńczych (gospodarczych i pielęgnacyjnych), lub codziennej terapii/rehabilitacji. Wymaga wsparcia, by uczestniczyć w życiu społecznym.
Poziom wysoki (3)
Osoba wymagająca stałego wsparcia w miejscu zamieszkania w większości podstawowych czynności dnia codzienne go, lub codziennej intensywnej terapii/rehabilitacji. Jest w stanie uczestniczyć w życiu społecznym jedynie przy pomocy innej osoby. Spełnia kryteria pozwalające na skierowanie do placówki całodobowego pobytu.
Analiza SWOT
Mocne strony
|
Słabe strony
|
- Ofert a edukacyjna dostosowywana do części potrzeb osób niepełnosprawnych,
- przedszkola i szkoły posiadające oddziały integracyjne, jak również istnienie szkół specjalnych skierowanych do dzieci i młodzieży niepełnosprawnej,
- sieć placówek zajmujących się rehabilitacją leczniczą i usprawniającą,
- osoby niepełnosprawne chętne do podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych i korzystania z poradnictwa zawodowego,
- angażowanie społeczności lokalnej w działania wspierające i przełamywanie stereotypów środowiskowych –aktywizacja osób niepełnosprawnych intelektualnie,
- mała aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych przy wysokim odsetku ww. grupy społecznej w strukturze beneficjentów MOPS,
- niedostateczna liczba ofert pracy wpływających do Powiatowego Urzędu Pracy skierowanych do osób niepełnosprawnych,
- niska stopa zatrudnienia osób z niepełnosprawnością,
- niewielki udział niepełnosprawnych w formach wsparcia i aktywizacji zawodowej,
- niski poziom wykształcenia osób niepełnosprawnych zarejestrowanych w PUP,
- trudna sytuacja finansowa osób niepełnosprawnych,
- stereotypy i uprzedzenia do osób niepełnosprawnych, zwłaszcza osób psychicznie chorych,
- świadczenie usług opiekuńczych (w tym specjalistycznych),
- realizacja programu pn. PILOTAŻOWY PROGRAM „AKTYWNY SAMORZĄD”,
- realizacja projektu „Po prostu pracuj -aktywizacja osób niepełnosprawnych z Radomia w latach 2013-2014”
|
- mała aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych przy wysokim odsetku ww. grupy społecznej w strukturze beneficjentów MOPS,
- niedostateczna liczba ofert pracy wpływających do Powiatowego Urzędu Pracy skierowanych do osób niepełnosprawnych,
- niska stopa zatrudnienia osób z niepełnosprawnością,
- niewielki udział niepełnosprawnych w formach wsparcia i aktywizacji zawodowej,
- niski poziom wykształcenia osób niepełnosprawnych zarejestrowanych w PUP,
- trudna sytuacja finansowa osób niepełnosprawnych,
- stereotypy i uprzedzenia do osób niepełnosprawnych, zwłaszcza osób psychicznie chorych,
- ograniczenia i trudności w znalezieniu wykwalifikowanej kadry specjalistów świadczących usługi opiekuńcze,
- niewielka liczba organizacji pozarządowych odpowiadających na konkurs ofert na zadania pomocy społecznej,
- brak standardów usług opiekuńczych,
- brak dobrze wyposażonej publicznej, ogólnodostępnej wypożyczalni sprzętu rehabilitacyjnego,
- brak kompleksowych działań partnerskich,
- brak chętnych osób do prowadzenia rodzinnych domów pomocy społecznej,
- słabo rozwinięta infrastruktura systemu opieki nad osobami z zaburzeniami psychicznymi.
|
Szanse
|
Zagrożenia
|
- wzrost poziomu wykształcenia osób niepełnosprawnych,
- zwiększenie aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych,
- zwiększeni e aktywności potencjalnych pracodawców,
- likwidacja barier architektonicznych i w komunikowaniu się,
- egzekwowanie przepisów dotyczących przystosowania obiektów budowlanych do potrzeb osób niepełnosprawnych,
- zwiększenie dostępu do nowoczesnych systemów informacyjnych (w tym pomoc w zakupie sprzętu komputerowego i w dostępie do internetu),
- współpraca z mediami w celu kształtowania pozytywnego wizerunku osoby niepełnosprawnej oraz upowszechniania wiedzy o ww. grupach społecznych,
- współpraca sektora publicznego z sektorem pozarządowym,
- dostęp do finansowania inicjatyw na rzecz osób z niepełnosprawnością ze środków funduszy strukturalnych,
- umiejętność pozyskiwania środków zewnętrznych.
|
- starzenie się społeczeństwa, wzrost odsetek osób starszych w strukturze społecznej,
- rosnąca liczba osób niepełnosprawnych,
- uzależnienie od pomocy społecznej,
- niedostosowanie wymogów rynku pracy do struktury mieszkańców Radomia,
- relatywnie coraz niższe (wobec kosztów utrzymania) świadczenia emerytalno -rentowe,
- utrudniony dostęp do bezpłatnych usług opieki zdrowotnej,
- ograniczone możliwości sfinansowania badania stanu zjawiska niepełnosprawności.
|
Prognoza i rekomendacje:
Przy wielości podmiotów oferujących osobom niepełnosprawnym rehabilitację społeczną, zdrowotną i zawodową zachodzi potrzeba zwiększenia koordynacji działań zarówno instytucji samorządowych jak i pozarządowych.
Przy zakładanej do 2020 roku wzrastającej liczbie osób niepełnosprawnych należy zadbać o indywidualizację rozwoju dla osób pozostających w wieku aktywności zawodowej, zindywidualizowaną rehabilitację i opiekę dla niepełnosprawnych w wieku poprodukcyjnym. Wzrastająca systematycznie liczba osób niepełnosprawnych wymaga dostosowania miasta do potrzeb tej grupy społecznej, co oznacza systematyczne diagnozowanie potrzeb tej grupy oraz inwentaryzację istniejących barier nie tylko architektonicznych, ale także mentalnych.
Wyzwania:
- Zapewnienie dostępu do rehabilitacji dostosowanej optymalnie do potrzeb osoby niepełnosprawnej.
- Spójne monitorowanie skali problemu .
- Aktywizowanie społeczne i zawodowe osób niepełnosprawnych z uwzględnieniem własnej aktywności osoby niepełnosprawnej w podejmowaniu wyzwań.
- Tworzenie i rozwijanie spójnego systemu aktywizacji i integracji społecznej osób niepełnosprawnych i ich rodzin zwiększających autonomię osoby i rodziny. Promowanie systemowych rozwiązań.
- Prowadzenie działań wielosektorowych (pomoc społeczna, rynek pracy, ochrona zdrowia)
- Rozwój usług środowiskowych wspierających osoby chore i niepełnosprawne oraz ich rodziny. Deinstytucjonalizacja usług.
- Promowanie zatrudnienia osób niepełnosprawnych na otwartym i chronionym rynku pracy.
- Zapewnienie dostępności do edukacji osób niepełnosprawnych
- Wspieranie inicjatyw tworzenia i rozwijania działalności wszelkich grup samopomocowych dla rodzi n dotkniętych niepełnosprawnością